Taalanalyse
Turks
Taalanalyse
Turks
klinische taalobeservatie voor
kinderen die thuis Turks en
op school Nederlands spreken
klinische taalobservatie voor kinderen die
thuis Turks en op school Nederlands spreken
- Wat is het?
Een klinische observatie op het spontane taalgebruik (taalbegrip & taalproductie) van het kind in een natuurlijke situatie.
Hierbij worden de uitingen gecontroleerd op fouten tegen de verschillende taalcomponenten: syntaxis, morfologie, semantiek, fonologie en pragmatiek.
Daarnaast wordt de MLU (gemiddelde uitingslengte), de ML5MLU (gemiddelde uitingslengte in woorden van de vijf langste uitingen), de SC (syntactische complexiteit) en de TTR (type-token ratio) gemeten.
- Wanneer is het nodig?
Wanneer de logopedist een beeld wil krijgen van de moedertaalontwikkeling van een kind in functie van een juiste diagnosestelling.
De taalontwikkeling van tweetalige kinderen vertoont immers enkele specifieke kenmerken. Sommige van deze kenmerken (zoals het laat spreken, een beperkte woordenschat of moeilijkheden bij het uitspreken van sommige klanken) zijn vergelijkbaar met kenmerken van de taalontwikkeling van eentalige kinderen met taal- en spraakstoornissen.
Een taalonderzoek in de thuistaal geeft een duidelijk antwoord op de volgende twee vragen:
1) Is het taalprobleem van het kind te wijten aan een gebrek aan kennis van de Nederlandse taal?
2) Of is er sprake van een taalontwikkelingsstoornis die zich manifesteert in beide talen?
Beperkt de logopedist zich tot het in kaart brengen van alleen de Nederlandse taalbeheersing, dan kunnen twee soorten meetfouten optreden: onderdiagnose en overdiagnose.
Bij onderdiagnose ziet de logopedist de aanwezige taalontwikkelingsstoornis over het hoofd en legt de oorzaak bij een gebrek aan kennis van de Nederlandse taal.
Bij overdiagnose is er sprake van een taalachterstand in het Nederlands, maar diagnosticeert de logopedist dit als een taalontwikkelingsstoornis.
Een analyse van de thuistaal voorkomt deze meetfouten en is daarnaast onmisbaar voor een juiste diagnose en een aangepaste behandeling.
- Wie voert het uit?
Een samenwerking met een taalanalist die het Turks beheerst, voorkomt misdiagnoses.
Een goede analist is competent in de betreffende taal. Hiervoor is een academische linguïstische opleiding essentieel. De taalanalist moet immers gespecialiseerd zijn in het detecteren, classificeren en corrigeren van fouten in een staal.
- Wat is het?
Een klinische observatie op het spontane taalgebruik (taalbegrip & taalproductie) van het kind in een natuurlijke situatie.
Hierbij worden de uitingen gecontroleerd op fouten tegen de verschillende taalcomponenten: syntaxis, morfologie, semantiek, fonologie en pragmatiek.
Daarnaast wordt de MLU (gemiddelde uitingslengte), de ML5MLU (gemiddelde uitingslengte in woorden van de vijf langste uitingen), de SC (syntactische complexiteit) en de TTR (type-token ratio) gemeten.
- Wanneer is het nodig?
Wanneer de logopedist een beeld wil krijgen van de moedertaalontwikkeling van een kind in functie van een juiste diagnosestelling.
De taalontwikkeling van tweetalige kinderen vertoont immers enkele specifieke kenmerken. Sommige van deze kenmerken (zoals het laat spreken, een beperkte woordenschat of moeilijkheden bij het uitspreken van sommige klanken) zijn vergelijkbaar met kenmerken van de taalontwikkeling van eentalige kinderen met taal- en spraakstoornissen.
Een taalonderzoek in de thuistaal geeft een duidelijk antwoord op de volgende twee vragen:
1) Is het taalprobleem van het kind te wijten aan een gebrek aan kennis van de Nederlandse taal?
2) Of is er sprake van een taalontwikkelingsstoornis die zich manifesteert in beide talen?
Beperkt de logopedist zich tot het in kaart brengen van alleen de Nederlandse taalbeheersing, dan kunnen twee soorten meetfouten optreden: onderdiagnose en overdiagnose.
Bij onderdiagnose ziet de logopedist de aanwezige taalontwikkelingsstoornis over het hoofd en legt de oorzaak bij een gebrek aan kennis van de Nederlandse taal.
Bij overdiagnose is er sprake van een taalachterstand in het Nederlands, maar diagnosticeert de logopedist dit als een taalontwikkelingsstoornis.
Een analyse van de thuistaal voorkomt deze meetfouten en is daarnaast onmisbaar voor een juiste diagnose en een aangepaste behandeling.
- Wie voert het uit?
Een samenwerking met een taalanalist die het Turks beheerst, voorkomt misdiagnoses.
Een goede analist is competent in de betreffende taal. Hiervoor is een academische linguïstische opleiding essentieel. De taalanalist moet immers gespecialiseerd zijn in het detecteren, classificeren en corrigeren van fouten in een staal.
WIE IS
NUREDDIN MACIT?
WIE IS NUREDDIN MACIT?
Nureddin Macit heeft zijn bachelor Taalkunde Nederlands-Turks-Engels met onderscheiding behaald aan de vakgroep Vertalen, Tolken en Communicatie van de Universiteit Gent en is daarna met onderscheiding afgestudeerd als master in de Meertalige Communicatie. Verder heeft hij een opleiding Taalanalist aan Thomas More en een uitwisselingsprogramma aan de vakgroep Vertalen en Tolken van de Boğaziçi Universiteit opnieuw met onderscheiding afgewerkt.
Hij is beëdigde vertaler bij het Turkse Consulaat-Generaal van Antwerpen en de Rechtbank van Eerste Aanleg te Gent .
In zijn actieve professionele carrière levert hij consultancy voor internationale bedrijfscommunicatie en doceert hij Nederlands en Turks aan het Talencentrum van de Universiteit Gent. Daarnaast geeft hij ook privéles Nederlands en Turks. Talen die hij goed beheerst zijn Frans, Nederlands, Engels en Turks.
Nureddin Macit heeft zijn bachelor Taalkunde Nederlands-Turks-Engels met onderscheiding behaald aan de vakgroep Vertalen, Tolken en Communicatie van de Universiteit Gent en is daarna met onderscheiding afgestudeerd als master in de Meertalige Communicatie. Verder heeft hij een opleiding taalanalist aan Thomas More en een uitwisselingsprogramma aan de vakgroep Vertalen en Tolken van de Boğaziçi Universiteit opnieuw met onderscheiding afgewerkt.
Hij is beëdigde vertaler bij het Turkse Consulaat-Generaal van Antwerpen en de Rechtbank van Eerste Aanleg te Gent.
In zijn actieve professionele carrière levert hij consultancy voor internationale bedrijfscommunicatie en doceert hij Nederlands en Turks aan het Talencentrum van de Universiteit Gent. Daarnaast geeft hij ook privéles Nederlands en Turks. Talen die hij goed beheerst zijn Engels, Frans, Nederlands en Turks.
- Advies voor ouders
Indien uw kind doorverwezen is naar spraak- of taaltherapie, of als u uw kind vanwege een geconstateerd probleem zelf bij een logopedist heeft aangemeld:
- Informeer de logopedist grondig over het feit dat uw kind tweetalig opgroeit en over het taalaanbod.
- Geef uitgebreide info over in welke talen u communiceert met uw kind en welke taal u hanteert bij specifieke situaties.
- Vraag een onderzoek naar de ontwikkeling in beide talen.
- Wat na de diagnose?
Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis moeten ondersteund worden met intensieve logopedische therapie.
Kinderen met louter een achterstand in het Nederlands of Turks zijn vaak al voldoende geholpen met een rijker en gevarieerder taalaanbod. Taallessen kunnen daarbij een uitstekende hulp zijn. Een kind dat kwalitatief taalaanbod krijgt, maakt namelijk meer kans op een goede taalontwikkeling dan een kind dat opgroeit met een beperkt taalaanbod.
- Advies voor ouders
Indien uw kind doorverwezen is naar spraak- of taaltherapie, of als u uw kind vanwege een geconstateerd probleem zelf bij een logopedist heeft aangemeld:
- Informeer de logopedist grondig over het feit dat uw kind tweetalig opgroeit en over het taalaanbod.
- Geef uitgebreide info over in welke talen u communiceert met uw kind en welke taal u hanteert bij specifieke situaties.
- Vraag een onderzoek naar de ontwikkeling in beide talen.
- Wat na de diagnose?
Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis moeten ondersteund worden met intensieve logopedische therapie.
Kinderen met louter een achterstand in het Nederlands of Turks zijn vaak al voldoende geholpen met een rijker en gevarieerder taalaanbod. Taallessen kunnen daarbij een uitstekende hulp zijn. Een kind dat kwalitatief taalaanbod krijgt, maakt namelijk meer kans op een goede taalontwikkeling dan een kind dat opgroeit met een beperkt taalaanbod.